Twee uurtjes naar Schiphol, drie uurtjes naar Istanbul, 6.5 uurtjes naar Kathmandu.. Een reis van 11.5 uur later, of 13.5 met overstap, en ik sta in een compleet andere wereld. Eentje waarin ik alweer iemand heb leren kennen die mij heeft geïnspireerd, waar ik de meest hoge bergen ter wereld vanuit het vliegtuig gezien heb, waar ik 5 dollar aan iemand heb gegeven die mij alleen heeft laten zien waar de auto stond die me kwam ophalen, en waar ik met open mond uit het autoraampje naar heb zitten kijken omdat het mijn zintuigen overspoeld met geuren, kleuren, mensen, geluiden:
Ik ben aangekomen in Nepal
Nepal prikkelt de zintuigen zoals geen enkel land waar ik ben geweest en ik heb al m’n energie nodig om het allemaal tot me te nemen. Ik heb gelukkig nog een paar uurtjes kunnen slapen in het vliegtuig, iets waar ik normaal niet zo goed in ben. De vlucht was heel rustig en die uurtjes kan ik nu wel gebruiken. Ik verblijf in Alobar1000 hostel en ik heb, zoals eigenlijk altijd, een mixed dorm geboekt en ik ontmoet al snel Fabio, een Zwitserse Braziliaan. We raken aan de praat en hij neemt me direct mee op sleeptouw door Thamel. Fabio is al een week in Kathmandu en kent Thamel op z’n duimpje en allerlei verkopers op straat spreken hem aan. Hij geeft iedereen een high five, grappig om te zien hoe hij blijkbaar al met veel van de winkeleigenaren een praatje heeft gemaakt en ze hem nu herkennen. We lopen naar de straat in Thamel waar de restaurantjes zitten en we zoeken een crêpe restaurant uit met uitzicht vanaf de eerste verdieping over één van de vele straatjes. We kletsen over van alles en nog wat en omdat Fabio soms niet op het Engelse woord kan komen gebruikt hij het Duitse woord, want het blijkt dat Fabio z’n Duits heel goed is omdat hij al twaalf jaar in Zwitserland woont. Zodra hij door heeft dat ik ook goed Duits kan, zetten we het gesprek voort in een gekke mix van Engels en Duits.
Thamel & Durbar Square Kathmandu
Na de crêpes besluiten we naar de Durbar Square van Kathmandu te lopen. Onderweg neem ik alle indrukken van de stad in me op. Weinig straten zijn verhard en we lopen tussen de toeterende motoren en taxi’s, de koeien lopen vrij op straat, en overal zijn mensen die je iets willen verkopen, van veelgekleurde fruitsoorten tot tapijten. Fabio manoeuvreert overal soepel doorheen en ik probeer te volgen, maar ik moet gewoon af en toe stoppen voor een foto. Bij Durbar Square worden we tegengehouden, want er is blijkbaar een entree vereist. We lopen een beetje om de gebouwen totdat we bij een gebouw komen waar we gaan zitten en wat mensjes kijken. Vanaf daar kunnen we alsnog zo Durbar Square op lopen. De meeste gebouwen zijn behoorlijk beschadigd door de aardbeving en zijn gestut. Ik vermoed dat ze het geld dat ze verdienen met de entree eerst ergens anders besteden en dit nog even een tijdje zo laten, zodat ze wat meer geld kunnen ophalen. De gebouwen zijn wel echt mooi en er lopen zoveel kleurrijke mensen, ik kijk echt m’n ogen uit.
Langzaamaan lopen we weer terug naar het hostel, waar we Mara tegenkomen. Mara is een Spaanse meid die Fabio al eerder heeft leren kennen in het hostel. Ze stelt voor om wat later op de avond met z’n allen naar het Western Tandoori & Naan House te gaan. Ik besluit dat het wel een goed idee is om direct in het ritme van Nepal te komen en bovendien krijg ik toch ook wel weer trek na die crêpe. We moeten bij het Western Tandoori & Naan House even buiten wachten want het gammele gebouwtje zit helemaal vol (er is ook maar plek voor zo’n 20 mensen, maar toch). Het eten is echt lekker, ik snap wel waarom het er blijkbaar altijd druk is. Het is zo gezellig dat we besluiten morgen weer samen op pad te gaan, we gaan naar Patan. Een onverwacht supergoed begin van deze reis!
Dan nog even een kleine toegift 🙂 Ik had een stoel aan de linkerkant van het vliegtuig geboekt zodat ik tijdens de vlucht uitzicht zou hebben op de Himalaya en dat is gelukt! Hieronder zie je twee panorama’s van verschillende foto’s (de stitching is niet zo goed gelukt..), en één foto die ik vanuit het vliegtuig gemaakt heb. Ik heb uiteindelijk thuis opgezocht welke bergen ik eigenlijk had gezien en ik kon via de website Himalaya Flug de bergen identificeren. Dus mocht je ooit naar Nepal vliegen, boek een stoel aan de linkerkant!
