Zo, ik heb al een tijdje niks geschreven! Ik kan je wel vertellen dat ik al een klein beginnetje gemaakt heb met het uitzoeken van de foto’s van New York, dat ik alle blogposts gemaakt heb én dat ik ook een poging doe om ze allemaal bij te werken (en ondertussen zit ik lekker deze post te typen, lalalala..) Dus verhalen over New York komen snel! Bovendien nu m’n blog echt publiekelijk is, vind ik het ineens toch wel een beetje spannend om iets te posten.. 🙂 Dan eerst maar even een update van de laatste vier(!) weken ná New York, terug in Groningen, waarin ik zo ongeveer een halve Griekse geworden ben, en een alcoholist, en verder nog wat andere randomness tussendoor heb gedaan. Wil je niet de hele post lezen: kortom, een opsomming van avondjes in de kroeg met de Grieken..

De zondag nadat we terug kwamen uit New York was het Griekse pasen dat, net als vorig jaar, een groot feest zou worden, met eten, drinken en zelfs een dubbel spit. Nadat ik die dag eerst maar eens belachelijk lang uit had geslapen vanwege de jetlag, stap ik op m’n fiets. Ik ben één van de laatsten en iedereen is al aan het genieten van de zon, lekker aan het eten en het drinken, en het spit draaide gestaag rond. Ik neem een wijntje en voeg me bij het gezelschap. Lekker wat eten, genieten van het buitenlandse gekwebbel om me heen, af en toe Ede Jan even duwen op de schommel of beetje een pronken met lieve Seije op de arm, en nog een wijntje. Zodra het lam van het spit komt, valt iedereen er op aan en de eerste is zo weg. De tweede gaat wat rustiger aan, ik neem nog wat heerlijke Griekse bonen en salade en, vooruit, nog een wijntje, en iedereen geniet zichtbaar. Wanneer het feestmaal afgelopen is, druppelen de mensen één voor één af en de restjes eten worden ingepakt. Als ik als laatste weg ga, besluiten we dat het echt een super dagje was.

 

 

Ach ja, en toen was het normale leven weer aangebroken: werken op maandag, én dinsdag, én woensdag, én… o, nee gelukkig donderdag niet! Bevrijdingsdag, wat een heerlijke dag. Ik ben met de Griekse mensen, de zon schijnt, het is warm, en er is muziek én het is in het park. Wat wil een mens nog meer.. Een mojito.. Dus vooruit, een mojito it is! Na een dag in de zon en een paar mojitos later, ploffen we neer bij Despina en daar komen we niet meer vandaan. Des maakt nog wat stokbroodjes met zachte kaas en tomaatjes en na een gezellige dag besluiten we dat we zaterdag gaan barbecueën in het Noorderplantsoen, gewoon omdat het zomer is. Vrijdagmiddag gaan we in de herhaling en doen we nog cocktails bij een nieuw tentje waar de cocktails op vrijdag €5 zijn. En omdat het zomer is, moeten we uiteraard ook op zaterdag bij de bbq ook zomerse drankjes drinken zoals: aardbeimojitos 🙂 Giorgos organiseert alles voor de bbq en wij voor de mojitos: even over de markt, naar de supermarkt, langs de media markt voor een draadloze speaker, langs Des haar huis om alles te snijden, pureren, en mixen, en door naar het park. De Grieken en ik installeren ons op een plekje op het veld en het lijkt wel of de hele stad hetzelfde idee had vandaag, het is gezellig druk. Er is genoeg eten en de mojitos zijn goed, zodra er een gitaar aan te pas komt, speelt Thanasis Griekse liedjes en iedereen zingt mee (behalve ik). Rond een uurtje of één begeven we ons naar Nikos zijn tempel, het Pakhuis, waar we nog dansen en dan ons bed opzoeken.

 

 

Het mooie weer blijft de hele week aanhouden en op woensdag kom ik thuis en kijk ik nog steeds tegen een kaal balkon aan.. Saai! Dus ik stap op m’n fietsje met een hele grote Ikea-tas naar de nieuwe Bauhaus bij mij ‘om de hoek’. Ik struin een uur door de plantenafdeling en koop allerlei verschillende plantjes. M’n balkon lijkt ineens een stuk aantrekkelijker, veel beter. Een dag later ga ik ook nog even langs bij Kim bij de Cosmo om mezelf ook even wat meer zomers te maken, hup een stuk van m’n haar af. Kim vraagt nog even of ik het zeker weet en zet dan de schaar erin. Zo, dat was wel even nodig. Zal ik dan óók nog even vertellen over mijn ontzettende luxe-probleem met mijn andere haar: ik heb nog nooit mijn wenkbrauwen geëpileerd én ik heb nog nooit mijn benen onthaard, op wat voor manier dan ook. Die miezerige vijf blonde haren die daar al sinds m’n geboorte op m’n scheenbeen zitten, zitten daar best prima. Maar.. toen was het ineens mooi weer en zag ik natúúrlijk overal van die dames met bruine glimmende benen en toen dacht ik toch: misschien moet ik eens wat doen aan die vijf haren. Dus, ik bij de supermarkt van die wax strips gekocht, de aanwijzingen gevolgd, en voordat ik het doorhad had ik een vliegenvang-strip-meets-maandverband-unit op m’n been zitten. Eén flinke ruk en weg waren ze. En een teleurstelling dat het was! Ten eerste zag ik geen verschil en ten tweede had ik niet ineens van die mooie bruine glimmende benen.. Moest ik misschien toch maar eens beginnen met korte broeken dragen 😉 O ja, en over het epileren van m’n wenkbrauwen: heb ik ook een poging tot gedaan, maar toen m’n ogen zo gingen tranen na twee uitgetrokken haren dat ik m’n wenkbrauwen niet eens meer kon zien, heb ik die poging ook maar gestaakt. Ik vind m’n wenkbrauwen eigenlijk best mooi zoals ze zijn en ik dacht ergens te lezen dat de natuurlijke look de nieuwe trend is.. 🙂

 

 

Aangezien er door de week niet zoveel spannends gebeurt, behalve wat labwerk, sla ik de doordeweekse dagen voor het gemak maar even over 🙂 Het weekend komt er weer aan! En vrijdag ga ik met Despina en Giorgos eten bij Gustatio, waar het normaal altijd volgeboekt is, krijgen we zelfs nog een tafeltje een half uurtje van tevoren. De pasta is echt supergoed en nu snap ik waarom het altijd vol is. We gaan nog even naar ons vrijdag-avond-€5-cocktails-tentje en de rest van de Grieken volgen al snel. Na een paar cocktails gaan we vandaag maar eens vroeg naar huis. Vooral omdat de dag erna de Grieken en ik ons weer verzamelen voor Thanasis zijn verjaardag, brownies en mojitos (jaja.. 😉 ) Giorgos doet een hele moeilijke poging tot een groepsselfie met een zelfontspanner, maar ik vind mijn selfie ook best geslaagd. Als de home-made mojitos op zijn, moet Nikos toch echt naar zijn tempel. Ach, waarom ook niet. Despina en Kostas gaan naar huis, maar ik ga met Giorgos, Thanasis en Nikos naar het Pakhuis en we komen er pas uit als de zon al opkomt.. Verjaardag: geslaagd. Gelukkig voor mij heeft dit weekend drie dagen..

 

 

Nog een weekendje dan? Ok, toen was het ondertussen 20 mei en ging ik m’n vriendinnetje Carlot een biertje doen in het Concerthuis. We hadden elkaar al veel te lang niet gezien en hadden wel wat biertjes, eten, en elkaars gezelschap nodig. Na een heerlijke avond waren we beide wat aangeschoten en zette ik haar op de trein naar Zwolle en ging ik naar huis. De dag erna wilde ik gewoon lekker relaxen en had ik eigenlijk voor ’s avonds ook niks gepland, totdat Giorgos en Despina me appten en me overhaalden om één drankje te doen. Nou ja, eentje kan er wel vanaf. Bovendien hadden ze afgesproken bij Hemingway en dat is vlakbij, dus lekker makkelijk. Laten ze daar nou op zaterdagavond cocktails voor €5 hebben.. (terwijl ik dit typ, zucht ik er even bij want de afloop mag al duidelijk zijn..) Dat werd dus nooit één cocktail, kom maar door met die Cosmopolitans, maar volgende keer zonder die stomme halve citroen die vlam moet vatten, geen toegevoegde waarde. En daarna toch ook nog naar het Pakhuis gaan: Nikos bedankt. En wist je wel dat Groningen maar 4 uurtjes echt donkere nachten heeft rond 21 mei? Dus dat het alweer licht buiten was zodra we buiten kwamen, was echt niet zo raar! Ik post maar foto’s van de drankjes die we dronken, want onze hoofden wil je echt hier niet zien.

 

 

Toen afgelopen woensdag ons jaarlijkse labuitje óók nog eindigde in cocktails, twee voor de prijs van één!, in de Ocean’s (expres geen link hier) waar de gemiddelde leeftijd de helft was van mijn leeftijd, toen was mijn alcoholische zelf toch wel een beetje geschokt.. Ik zei de dag erna tegen Des: ‘I’m taking a break from going out. At least a week no alcohol’. Totdat ik gisteren één rosé-biertje bestelde op het terras met de meiden, maar dat is meer limonade.. Toch..?