Novosibirsk is denk ik een beetje zoals Groningen. In Groningen zijn ook niet veel bezienswaardigheden, je kan de Martinitoren beklimmen en naar het Groninger museum en dan houdt het wel een beetje op. Natuurlijk is er nog de Martinikerk en de Aakerk en kan je even in de Prinsentuin en kopje thee doen, maar echt bezienswaardigheden waarvoor je een midweek zou moeten blijven om ze allemaal te zien, nee.. Hetzelfde geldt voor Novosibirsk. Wel straalt het ondanks het grijze uiterlijk een soort jonge energie uit, een soort vibe die Groningen ook heeft. De hoofdstraten hebben achter elke deur een restaurant, winkeltje of bank. Dat het een stad is voor jongeren zie je ook als je op straat loopt, jonge hippe Russen die gezellig met elkaar kletsen, groepjes meiden op hoge hakjes, nieuwe moeders met kindjes in draagzakken en verliefde stelletjes. Het voelt allemaal fris, nieuw en jong en de parken zijn prachtig onderhouden, terwijl de stad eromheen wat afbrokkelt maar dat lijkt voor de mensen die er wonen niet uit te maken.

Vandaag was de marathon van Novosibirsk, zodra ik het parkje naast mijn hostel uitkom, val ik middenin de rennende, puffende en strekkende mensen. Er komt een meisje compleet kapot en huilend over de finish en wordt opgevangen door haar zus en moeder. Anderen moeten nog beginnen en warmen zich op op het plein in het midden dat vrij is gemaakt. Het is prachtig weer, de zon schijnt en er is geen wolkje aan de lucht. Ik loop wat tussen de mensen door en probeer ongemerkt wat foto’s te maken. Het is leuk om al die mensen hier te zien en alle verschillende mensen te bekijken die uiteindelijk toch allemaal hier zijn om de marathon te rennen. Ik loop verder de grote straat in waar in het midden van de straat een smal parkje met bomen is waar de mensen omheen moeten rennen, sommige gaan echt hard! Het is net echt 🙂

Mijn plan was om vandaag naar de dierentuin te gaan en om daar naar toe te lopen. Als ik eenmaal onderweg ben beginnen mn voeten weer zeer te doen, ik dacht dat wat rust in de trein mn voeten wel goed zou doen maar blijkbaar was de afgelopen week toch best intensief.. Ineens denk ik ook dat het misschien niet zo’n goed idee is om helemaal naar de dierentuin te lopen vooral omdat ik halverwege een erg leuk parkje tegenkom. Het park is vol mensen met kinderen. Ik zie een groepje jonge vrouwen met hun baby’s bij elkaar staan. Ze hebben geen kinderwagens, maar allemaal hebben ze een felgekleurde draagdoek om, ik denk dat het hier mode is. Ik probeer weer onopvallend wat foto’s te maken. Ook zijn er heel wat grootouders met hun kleinkinderen. Het park ziet er zo mooi uit met de zon door de bomen en de fontein in het midden, dat ik op een bankje ga zitten en mensjes ga kijken. Na alle stadse drukte en het gesjouw van kerk naar kathedraal en de oncomfortabele 2 dagen in de trein, heb ik echt even nergens zin in. Ik voel me er wel een beetje schuldig over, want verspil ik zo geen tijd die ik had kunnen gebruiken om dingen te zien? Maar ik heb echt geen zin om musea of kerken te bekijken, mensjes kijken en onopvallend foto’s proberen te maken in een zonnig park, bevalt me veel beter. De foto’s die ik heb gemaakt van de kerken zijn alleen omdat ik er toevallig langs ben gelopen.

Na het park loop ik door over een kleine markt en ik loop over de centrale weg door het centrum van Novosibirsk weer terug. Zodra ik bij een supermarkt langs kom, neem ik even wat avondeten en wat ontbijt mee. Ik kom uiteindelijk weer uit in het parkje vlakbij het hostel en ik besluit even het park te bekijken. Aan de andere kant is nog een mooie fontein en daar staat ook de kleine kapel (waar ik toch ook een foto van maak). Er staat nog een Sovjet monument en er zijn veel mensen die van het mooie weer genieten, zelfs politieagenten. Ik besluit dat ik ook nog lekker even op een bankje in het zonnetje ga zitten. Rond half 5 loop ik naar het hostel en Skype ik nog even met mn mams, dat is wel even fijn, thuis dichtbij hebben door mn telefoon 🙂 en dan ga ik wat proberen bij te slapen.