Op onze laatste avond in Noorwegen lig ik alleen in ons tentje als Mich aan het douchen is, het waait hard, en ik overdenk de week vakantie die we tot nu toe samen hebben beleefd. Een grote glimlach komt op m’n gezicht, want hoewel het onmogelijk lijkt, zijn er eigenlijk alleen maar mooie momenten geweest. Het moment dat ik aankwam in Noorwegen: de woensdagavond in het vliegtuig van Oslo naar Bergen kreeg ik toch wel zenuwen, ‘was dit een te impulsieve beslissing, zo’n vakantie terwijl je elkaar nog maar anderhalve maand kent? Zou het allemaal wel goed gaan? Wat als we elkaar toch niet leuk blijken te vinden?’ Maar het moment dat we elkaar aankeken op het vliegveld na bijna drie weken, voelde ik direct dat het goed zat, deze vakantie zou mooi worden. Onze tent stond aan een beekje op de camping en terwijl het nog licht was buiten, vielen we, eindelijk dichtbij elkaar, in slaap.

De eerste dag in Bergen: in het begin van de dag was het nog even een beetje aftasten, maar al snel raakten we aan elkaars gezelschap gewend. Ik iets sneller aan Mich dan hij aan mij, want ineens was er nóg iemand met een fotocamera die ook nog te pas en te onpas kusjes uitdeelde. Na een paar uur met mij was het al een stuk beter 🙂 In Bergen maakten we foto’s, aten we aardbeien op de markt, hadden we een heerlijke lunch, gingen we omhoog naar het uitkijkpunt, maakten we nog meer foto’s, gingen we bíjna krokodillen kijken, en dronken we samen een biertje op het terras. De zon scheen bijna de hele dag en ik genoot van onze eerste dag samen, de beste dag vakantie in een lange tijd.

De dagen erna genoten we volop. Vrijdag de rit langs de Hardangerfjord en in de koude wind op de Hardangervidda. Zaterdag onze eerste wandeling bij Eidfjord omhoog waar we het gevoel hadden alleen in Noorwegen te zijn, met aan het einde van de dag een warme zonsondergang boven de fjord. Zondag de klim naar de Buergletsjer en de rit richting de Preikestolen waar we ’s avonds camping-pannekoeken bakten met Noorse jam, die een goede bodem waren voor de dag erna: de beklimming van de Preikestolen, met bewolkt weer, maar een schitterend uitzicht. Na drie dagen klimmen, reden we gisteren naar de kust in het zuiden, naar Lista, waar we een heerlijke middag samen aan het strand in de zon hebben gelegen. Daarna zijn we naar het zuidelijkste puntje van Noorwegen gereden voor een camping aan de zee, en vandaag eindigt onze reis in Noorwegen in het winderige en regenachtige Kristiansand waar we morgen heel vroeg de boot nemen naar Denemarken en dan naar huis rijden.

Deze vakantie had van mij nog wel twee weken, of zelfs langer, mogen duren. Niet één moment heb ik het gevoel gehad dat ik liever alleen op reis zou willen zijn, en dat terwijl ik dacht dat ik altijd een soloreiziger zou blijven. Uit ervaring weet ik dat ik niet zo goed ben in samen reizen en ik vroeg me eigenlijk altijd af hoe al die andere mensen die elkaar leuk vinden het wel voor elkaar krijgen om zonder problemen met elkaar te reizen.. Al die social-media-profielen-volspammende-stellen met lachende, happy, selfies op reis, dat kan toch nooit waar zijn?! Laat ik je dan direct vertellen, blijkbaar kan het wel én is er een reismaatje voor mij, iemand bij wie ik tien dagen zonder problemen kan zijn en een vakantie van een maand ook geen straf zou zijn. Ik realiseer me ineens dat ik nu zelf ook zo’n vervelende helft van een stel ben, met een lachende profielfoto van op reis, maar eindelijk snap ik dat gevoel: we hebben alleen maar mooie momenten en iedereen mag het weten! Dan is Mich terug en we kruipen nog een laatste nachtje op het luchtbed tegen elkaar aan terwijl de wind aan ons tentje rukt. En met de glimlach nog op m’n gezicht, val ik in slaap..