Gisteravond toen ik aan kwam bij het Bus Hostel had ik ontzettend honger en juist toen ik wilde weglopen bij het hostel, liepen er nog vier mensen de stad in en ik vroeg of ik met ze mee kon lopen. We herkennen elkaar ineens van het hostel in Vík. Ik had daar niet met hen gepraat, maar ik had ze wel gezien. Dus hier ontmoet ik Tom, Tom, Kate en Martina opnieuw. Zij gaan ook eten in de stad en ze vragen of ik mee ga. Tom had een restaurant uitgezocht wat niet te duur was maar wel goed, we komen uit bij Kryddlegin Hjörtu, een gezellig aangekleed restaurant met inderdaad heerlijk eten. Tom en Kate zijn een stel en op het eerste gezicht dacht ik echt dat ze perfect bij elkaar passen, maar tijdens het eten blijken ze echt totaal andere types te zijn, opposites attract is blijkbaar echt waar. Tom is een rustige jongen die houdt van grotten ontdekken in bergen en Kate is een praatgrage flamboyante dame met rood haar en make-up, die haar Welshe achtergrond met verve verdedigd. Martina is een rustige dunne meid met een niet klassiek knap, maar wel heel uitgesproken mooi gezicht, iemand die je direct zou herkennen op straat. Ze is zo’n natuurlijk zelfverzekerd type zonder arrogantie, omdat ze gewoon helemaal zichzelf is, ik mag haar direct. De andere Tom is ook een rustige jongen met humor. Echt een goed gezelschap om me deze avond bij aan te sluiten. We kletsen over de grotten-ontdek-hobby van Tom en Tom, reizen, werk, politiek en andere onderwerpen. Aan het einde van het diner komt er een echt IJslandse serveerster naar ons toe voor de rekening en die ons nog wat tips geeft voor Reykjavik.

Na het eten zeggen de vier dat ze nog een biertje gaan doen omdat het om 12 uur Martina haar verjaardag is. Ik ben helemaal verbaasd en zeg dat ik ook jarig ben om twaalf uur! Daar moeten we uiteraard een biertje op drinken. Eerst gaan we naar Lebowski bar, een bar volledig aangekleed in het thema van de film The Big Lebowski. Het valt me op dat veel van de dames in IJsland best stevig zijn, geen kleine meisjes. En verder hebben veel van hen stijl, heel blond geverfd haar, sommige bijna wit. Modetrends worden hier goed gevolgd, want de dames zien er ook stuk voor stuk verzorgd en gemake-upd uit. We vinden een tafeltje bij het raam onder de projectie van een houtvuur. We drinken ons biertje, kijken mensjes, luisteren naar en zingen mee met de 80’s muziek. Dan gaan we op kroegentocht, de volgende kroeg is Ölstofan, een kroeg met wat meer ouder publiek. De kroeg heeft een superkitsche wand vol geborduurde schilderijen. Het biertje hier is niet zo lekker en we verplaatsen even voor 12 naar Kaldi voor een shotje voor onze verjaardagen 🙂 Het kleine kroegje Kaldi is een beetje te vol en er is al iemand zo dronken dat diegene naar buiten gedragen moet worden. Waren de verhalen over het IJslandse nachtleven dus toch echt waar. Wij gaan richting Kaffibarinn. Dit is één van de populairste bars in Reykjavik en als wij er komen valt het nog mee met de drukte, maar het stroomt aardig snel vol. Ook hier is het zien en gezien worden, de blonde dames paraderen in het rond, de dj leeft zich uit bij de draaitafel, en de mannen drinken hun bier. Ook wij drinken nog een biertje van 1000 kronar (iets meer dan 7 euro) per stuk, toosten nog eens op ons jaartje erbij en dansen. Ik zie steeds dezelfde jongen met een superwit shirt voorbij komen en ik merk dat hij steeds even opzij kijkt een steeds even langer bij me blijft staan. Hij probeert nog een gesprekje aan te knopen, ik vang op dat hij uit Finland komt en in IJsland werkt, en dat hij me knap vindt, maar daar blijft ook wel bij. Die IJslandse biertjes hebben al wat effect op mijn zintuigen. Ik kijk op m’n horloge en het is ineens ook al half vier! Ik realiseer me dat het zo langzamerhand wel tijd wordt om naar bed te gaan, als Tom en Kate zeggen dat ze terug gaan. Ik besluit met hen mee te lopen, wat ik nog best een rationele beslissing vind van mezelf met al die biertjes, en zeker omdat Tom en Martina nog blijven. Reykjavik van dichtbij ervaren en meer dan €40 aan biertjes lichter, kruip ik m’n bed in en realiseer me dat het een goed begin is van m’n 33e levensjaar, in IJsland 🙂