Hoewel mijn blog Els op Reis heet, is reizen voor mij niet altijd alleen maar in het vliegtuig stappen naar verre bestemmingen. Je altijd neemt altijd jezelf mee en dus is je innerlijke reis soms nog spannender dan de fysieke reis. Maar daarover schrijven is gewoon niet zo makkelijk als over fysieke reizen 🙂 En bovendien ben ik ook niet iemand die mensen met mijn privéleven lastig wil vallen, naast het reizen dan. In januari schreef ik wel een post over mijn soul search en mijn voornemens en wensen voor dit jaar en ik bedacht dat het misschien toch wel leuk zou zijn om het jaar eens op te maken tot nu toe, want dat doet natuurlijk nooit iemand. Met kerst en oud en nieuw heeft iedereen voornemens en nieuwe plannen, maar daarna doe je zoveel dingen en vliegt de tijd voorbij zonder terug te kijken, totdat er weer een nieuw jaar aanbreekt.

Eigenlijk ben ik al een paar weken geleden met deze post begonnen, op het moment dat ik in het vliegtuig naar Glasgow zat en ik ineens besefte dat ik weer op weg was naar een avontuur, één van de vele die nog op m’n lijstje staan, en die ik al gehad heb in 2016. Aan het begin van het jaar wilde ik: ‘wijntjes, etentjes, naar muziek gaan, familie, vrienden, reizen, fotograferen en andere mooie dingen. En bovenal: inner peace.’ Als ik dan op dit moment terugkijk op het afgelopen half jaar, zijn de meeste dingen tot nu toe aardig gelukt. De wijntjes, etentjes en muziek met vrienden, mijn lieve familie dichtbij, reisjes naar IJsland, de VS, Schotland, en nog één naar Italië en Slovenië, waar ik vorige week was. Ik wilde meer fotograferen: ik heb fantastische foto’s gemaakt in IJsland en Schotland, en ik ben op het moment ook bezig om portretten te maken van iedereen van de afdeling Celbiologie voor de website die binnenkort in de lucht gaat.

Mijn innerlijke achtbaan waar ik het in januari over had, kwam zo rond februari uit de laatste looping, vooral sinds IJsland loopt het allemaal rustiger; lekker in m’n huisje kunnen zijn, niet teveel stressen op m’n werk, vaak afspreken met vrienden, plannen maken voor weekendjes weg, en voor een nieuwe reis naar Azië in oktober/november (is nog steeds in de planningsfase!). En dus zat het met mijn soul search, mijn inner peace, de laatste tijd eigenlijk wel goed. De quote die ik toen aanhaalde, is zeker waar:

‘The solution is within us too .. However that inner change takes months, years’

Het laatste half jaar voelde echt als een half jaar voor mezelf waarin ik mijn eigen ritme en mijn eigen leven gevonden heb. Dus wilde ik eigenlijk helemaal niks veranderen aan m’n leven, maar je leven kan uiteraard nooit zonder verandering doorgaan.

‘The only constant in life is change.’

En dat is misschien soms maar goed, dat dingen in beweging blijven, want anders kom je ook niet verder. Onverwacht kwam begin juni ineens iemand mijn peace even verstoren. Nou, op een goede manier, dat dan weer wel 🙂 In het begin zag ik dat helemaal niet zo zitten, alles kabbelde net zo lekker door. Ik was al van plan om het gewoon te negeren en er helemaal niks mee te doen. Totdat ik na een paar weken voelde dat mijn inner peace nog steeds goed zat, en dat ik er daarnaast een glimlach op m’n gezicht bij had gekregen. Word ik dan toch eindelijk volwassen en kan ik dit? Misschien wel.

Ok, genoeg maar weer daarover, laat ik voor nu eerst maar even terug gaan naar de fysieke reizen, want ik ga nog een reisje maken, naar Noorwegen. Inderdaad, met degene die zorgt voor mijn glimlach, met de beste reden om samen op reis te gaan: waarom niet?! Hij is al twee weken in Noorwegen (zie de foto bovenaan deze post, inderdaad de eerste foto in m’n blog die niet van mij is) en ik ga morgen! Ik heb er echt veel zin in. Hoe het zal gaan? Geen idee, maar dat wist ik van het afgelopen half jaar in januari ook niet en het jaar tot nu toe bleek vol goede verrassingen te zitten. En hoe het volgende half jaar van 2016 eruit zal zien..? Wie zal het zeggen, dat zal ik je in december vertellen, maar hopelijk ongeveer zoals de eerste helft.