Vorige week, op de heenweg richting Schotland, kwam ik erachter dat m’n website niet meer goed werkte, maar uiteraard te laat om er iets aan te doen! Zodra ik thuis was, heb ik het direct gefixt en dus nu mijn verlate blog, die ik al had geschreven maar niet had geüpload 🙂

De weersverwachtingen voor vandaag in Nederland waren nogal slecht, vooral in het westen en ik besloot een trein eerder te nemen dan gepland. Gelukkig reden de treinen normaal en twee uur later stond ik op Schiphol. Bij de controle moest ik even mee in het uitklapbare hokje, blijkbaar gaf de bodyscanner iets aan. Toen ik in het hokje stond, kwam ik erachter dat de machine, en de mensen op Schiphol, blijkbaar goede bh’s niet herkennen, ‘Ja dat zit stevig vast, ook daar tussen m’n tieten ja, en nee er zit geen mes..’ Nadat ik dus veel te vroeg op Schiphol was, bleek het vliegtuig ook nog een uur vertraging te hebben vanwege stakingen bij Easyjet. Ach vooruit, eenmaal in het vliegtuig rijden we ook nog even tien rondjes over het vliegveld voordat we kunnen opstijgen, in die tijd doe ik nog een powernap en om twee uur gaan we dan eindelijk opstijgen. Kom maar op met die doedelzakken, kilts en whiskey. Ik had Bartek al even gemaild dat ik vertraging had en hij liet me weten dat hij het al had gezien via updates op z’n telefoon. De lucht is weer  helder, geen onweersbuien, dus de turbulentie is minimaal en iets meer dan een uur later sta ik in Glasgow. De reis van Groningen naar Zwolle is bijna net zo lang(!).

Bartek zit al op me te wachten in de aankomsthal en na een paar jaar elkaar niet gezien te hebben, is het toch even raar om elkaar weer te zien. We praten wat koetjes en kalfjes en hij brengt me naar zijn appartement waar ik m’n tas kan droppen. Hij moet nog terug naar z’n werk en ik heb dus de dag tot aan half zes voor mezelf. Ik vind dat wel even lekker, als normaal soloreiziger. Ik download de kaart van Glasgow in Google Maps en omdat het mooi weer is, trek ik m’n sandalen aan en ga lopend richtig de binnenstad. Het zonnetje komt af en toe door de wolken en geeft een mooie sfeer in Glasgow. De oude Engelse rijtjeshuizen en de bloemen die er tussendoor staan, de schaduwen van mensen in de straat en de bomen in het park. Heerlijk om zo te struinen door een onbekende stad. Wat wel even weer wennen is, is om links aan te houden, ook lopend, normaal als je op straat loopt en je wilt iemand voorbij hou je rechts. Ik ben al bijna tegen een aantal mensen opgebotst. Ik loop door het park, het zonnetje schijnt, en ik ga even zitten bij een fontein. Ik zie moeders met dochters met rood krullend haar en zware Schotse accenten en mensen die op bankjes in het park zitten, genietend van de zon.

Dan wordt echt tijd om te gaan, ik heb om half zes met Bartek in het centrum afgesproken. Bartek heeft een kaartje voor me geprint met een locatie: een achteringang van een parkeergarage, maar als ik er aan kom, kan ik het niet vinden. Ik stuur hem maar berichtje waar ik ben: een plein dichtbij. Hij vindt me rond een uurtje of zes en we gaan even een biertje doen in een pub aan het centrale plein George square. Bartek heeft om zeven uur gereserveerd bij Gamba, een vis restaurant. We lopen nog een rondje op het plein, wandelen langs het standbeeld van de Duke van Wellington met een pion op z’n hoofd (dit keer ernaast) en lopen dan richting het restaurant. Bartek is een echte fishguy, hij werkt met vissen, hij houdt van vissen én vindt ze lekker. Het eten is echt super goed, maar voor mij, iemand die normaal bijna geen vis eet, wel veel. Bartek eet gerust een beetje van me mee, dus dat is prima. We kletsen over werk en andere dingen en de sfeer wordt gedurende de avond wat meer ontspannen. Als we thuis zijn, plannen we voor de volgende dag de ferry vanaf Oban en kijken hoe we willen rijden de komende twee dagen. We gaan naar de Isle of Mull en het eilandje voor de kust van Mull: Iona. Bartek heeft al een overnachting op Iona geregeld en we willen Isle of Mull ook zien, dus we gaan vroeg op pad morgen. Zaterdag gaan we een boottour naar twee andere eilanden doen, Staffa en Lunga. Ik kruip onder de wol, anders wordt het niks morgen!