Gregory ging er vandaag al om half zes uit om op tijd op het vliegveld van Guilin te zijn. Ik hoorde hem wel, maar ik was ook nog half in slaap. Hij had alles al ingepakt en was snel weg. Toen ik alleen in de kamer was, was het ineens wel erg stil. Ik slaap niet echt lekker meer maar blijf toch tot kwart voor negen liggen. Dan sta ik op en ga m’n gewassen kleding halen om in te pakken. Ik doe ondertussen ook nog een klein ontbijtje met wat yoghurt. Dan check ik om kwart voor elf uit en neem de bus naar het busstation. Ik kan direct overstappen in de bus naar Guilin die 10 minuutjes later weggaat. Om half 12 ben ik op weg terug naar Guilin, jammer dat de afgelopen dagen alweer voorbij zijn. Ik zit aan de linkerkant en ik zie de bergen waar we gefietst hebben, prachtig. De rit van 65 kilometer duurt inderdaad de voorspelde anderhalf uur, voornamelijk vanwege de superslechte weg. De buschauffeur doet z’n best om alle kuilen in de weg te omzeilen maar toch kom ik meer dan een aantal keer omhoog uit m’n stoel.

Eenmaal in Guilin aangekomen moet ik nog een bus naar het centrum nemen, maar dat gaat heel snel. Even de bushalte zoeken en de bus komt er bijna direct aan. Het is maar een aantal stops en ik zit in hetzelfde hostel als de eerste dagen in Guilin, dus ik weet waar ik moet zijn. Ik heb nu een vierpersoons kamer, maar weer net zo netjes en ruim als de zespersoons. Ik heb niet echt zin om nog iets te doen vandaag dus ik skype even met m’n mams en lees wat. Pas in de avond ga ik even wat eten en loop ik naar de souvenirmarkt vlakbij.

Overal hebben ze natuurlijk dezelfde rommel, maar ik wil eigenlijk nog wel een souvenirtje meenemen voor Jantien en ik besluit om een mooi blik thee te kopen. Dat heeft nogal wat voeten in de aarde en heel wat gepingel. Ik heb niet heel veel Chinees geld meer dus ik ding zoveel mogelijk af. We komen tot een gedrag van 28yen en ik geef de man een briefje van 50, niet zo slim.. Hij neemt het geld aan en probeert me vervolgens allerlei dingen erbij te doen zodat hij de 50 kan houden, maar dat gaat niet door. Als ik drie keer vriendelijk nee heb gezegd word ik toch een beetje boos en dan geeft hij me eindelijk het wisselgeld. Ik ga langs de 2,50-winkel die ik eerder had gezien voor nog wat kleine souvenir-troepjes en ga dan terug. Morgen nog een relax-dagje denk ik.