Lekker rustig aan vandaag, een relaxdagje op m’n reis. Ik ga om 18.22 met de trein vanuit Huangshan naar Yingtan en stap daar over op de slaaptrein naar Guilin. Totdat ik met de trein ga, doe ik rustig aan. Ik hoef pas om 12 uur uit te checken en ik doe voor die tijd nog even een ontbijtje en ga nog even wat boodschapjes doen voor de treinreis. Dan pak ik m’n gewassen kleding in en ga uitchecken. Het regent vandaag dus ik besluit totdat de trein vertrekt in het hostel te blijven en m’n blog bij te werken van de reis tot nu toe en misschien een boekje te lezen. Rond lunchtijd zie ik de mensen van het hostel heerlijk Chinees eten, maar helaas hebben ze dat eten niet in het hostel en neem ik een broodje. Ik plan m’n trip voor de komende dagen in Guilin, lees wat in de Lonely Planet, en zoek wat dingetjes op. De tijd gaat best snel en voor ik het weet is het vier uur.

Ik pak rond twintig over vier m’n spullen op en ga richting de hoofdstraat om een taxi te nemen. Zodra ik daar op de hoek ben aangekomen is er een mannetje in een fietstaxi die me probeert over te halen en meer mensen bemoeien zich ermee en uiteindelijk zijn er twee meiden die tegen me zeggen dat ik ook prima met de bus kan gaan. Ze lopen met me mee naar de bushalte en zorgen dat ik de goede bus neem. Na tien minuutjes stap ik uit bij het station en koop ik kaartjes: van Huangshan naar Yingtan 18.22 – 0.04, en Yingtan naar Guilin 0.46 – 13.19. Ik neem een zitplaats naar Yingtan, want ik weet dat ik toch niet kan slapen tot Yingtan, en een softsleeper naar Guilin.

Ik loop de vertrekhal in en ik zie direct een westerse jongen. We lachen even naar elkaar en ik ga ergens zitten. Even later komt hij naar me toe en maken we een praatje, hij heet Georg en komt uit Oostenrijk. Eindelijk een westers iemand! En hij ziet er ook nog leuk uit. Hij gaat ook naar Guilin. We vergelijken kaartjes maar hij heeft een hard sleeper in beide treinen. We kletsen heel wat, hij is op een wereldreis totdat z’n geld op is een hij is nu ongeveer een maand onderweg. Hij is begonnen in Japan en nu China, maar beide doet hij maar kort aan, omdat hij de 8e juni vanaf Hong Kong naar India gaat en daar samen met een vriend twee maanden gaat reizen. In China hebben we ongeveer dezelfde route afgelegd, behalve dat hij eerst in Beijing geweest is. Ook hij vond Japan beter dan China, net zoals ik. Wat dat betreft merk je inderdaad dat Japan veel meer westers is dan China, beschaafder. China voelt een stuk primitiever.

Als de trein komt vind ik het echt jammer dat hij in wagon 3 zit en ik in 12. Het is toch fijn om even een vriendelijk westers gezicht te zien en met iemand te kunnen kletsen. We wisselen nog snel telefoonnummers uit zodat we in Guilin of Yangshuo elkaar weer kunnen zien. Ik stap in de trein en ik heb direct spijt dat ik niet ook een hard sleeper geboekt heb. Op internet stond dat hard seats ongeveer gelijk zijn aan tweede klasse treinen in Europa, nou… niet helemaal.

Het zijn geen stoelen, maar bankjes voor drie personen, ze hebben geen leunigen, ze zijn krap en de rugleuning is kaarsrecht. En overal in de coupé zijn (uiteraard) alleen maar Chinezen. De één kijkt tv met geluid op vol, de ander luistert muziek met volume open, en anderen eten smakkend en slurpend. Het wordt al wat schemerig zodra we Huangshan uitrijden en ik maak een bakje noodles. De conductrice wil een foto met me maken en het vrouwtje tegenover me probeert in Chinees met me te praten, wat uiteraard niet lukt. En even later heeft ze een gesprek aan de telefoon waar de hele wagon van mee kan genieten. Ik vraag me af hoe ik dit vijf en half uur ga volhouden. Maar zoals altijd in de trein gaat het vast snel..

Helaas duurde het toch nog best lang voordat we in Yingtan waren, maar toen we er eenmaal waren hadden we wat vertraging en ik wilde naar m’n andere trein. Dus ik vroeg één van de conductrices en er kwam een vrouwtje met een walkie talkie die mij wel even zou helpen. Ze kon geen woord Engels en dacht dat langzaam en heel luid praten er wel voor zou zorgen dat ik het wel begreep. En ze wilde dat ik in één of ander hokje zou wachten, dat hoefde van mij niet zo nodig en ik bleef buiten staan,waarop ze nog harder tegen me begon te schreeuwen. Ik gebaarde haar wat minder luid te praten want ze irriteerde me enorm.

Uiteindelijk werd duidelijk van welk spoor mijn trein ging en ik ging daar naar toe. Iemand wilde nog even een foto met me maken met m’n duffe hoofd, nou vooruit dan maar weer en eindelijk kwam de trein. Ik had het hele hokje voor mezelf, heerlijk. Er lag een kleedje op tafel en een verlept roosje in een vaasje, maar pluspunten voor het idee. En het bed was zelfs lang genoeg! Ongelooflijk. Ik poetste m’n tanden en ging slapen. Om vier uur kwam er een meisje die heel rustig deed en twee dames die echt geen respect voor anderen hebben. Hup, het volle licht aan, luid praten, ook nog even een telefoongesprek voeren, echt asociaal. Dat duurde toch zeker wel een half uur voordat ze goed en wel gesetteld waren en gelukkig gingen slapen. Maar om 7 uur werden ze weer gebeld en hadden ze er geen moeite mee om even een paar telefoontjes te doen. Toen ze weer in slaap vielen wou ik dat ik even iemand kon bellen.

Rond half negen kan ik niet meer zo goed in slaap komen en ik kijk wat naar buiten. Ik weet niet precies waar we zijn maar het ziet er niet heel fantastisch uit. Verder is het landschap veel hetzelfde, heuvels op de achtergrond, rijstplantages op de voorgrond en wat dorpjes en soms een stad. De vervelende mensen stappen tegen 10 uur uit en het is lekker rustig. Een paar cabines verderop zit een stel uit Boekarest en we zijn alledrie blij om wat westerse gezichten te zien 🙂 ze zijn al zo’n twee maanden aan het reizen en hebben al heel wat gezien, maar vooral highlights denk ik, want in twee maanden reizen door 5 landen in Oost-Europa, transSiberië, Mongolië, Japan en nu China, dan kan je niet veel tijd overal hebben doorgebracht. Maar het is leuk ook even met ze te kletsen. Als we uit de trein komen nemen we dezelfde bus naar het centrum en bij de halte nemen we afscheid. Toch fijn even wat mensen te spreken. Ik zoek m’n hostel en check in, de treinreis zit er weer op.